Skip links

Sportmotivatie in lockdown

Misschien heb je ze weleens gezien bij jou in de buurt?! Ze springen van muur tot muur, klauteren over gebouwen, springen van palen en werpen zich over de grond. Freerunners en traceurs die Parkour en Freerunning beoefenen, ook zij zijn in lockdown. Niet meer naar het krachthonk kunnen, wat betekent dit voor hen? Onze stagiaire Robin neemt je mee naar haar stage bij ons en laat zien welke aanpassingen nodig zijn binnen de fysieke trainingen.

“Ik ben Robin van der Tol, 21 jaar, student Sportkunde aan Fontys Sporthogeschool. Mijn passie voor sporten is begonnen met hockey. Ik heb een lange tijd op hoog niveau gespeeld, tegenwoordig ben ik fanatiek trainster van HC Tilburg MC1. Sinds september vorig jaar ben ik begonnen aan mijn afstudeerstage bij het Urban Sports Performance CENTRE (USPC).

Tijdens mijn stage richt ik mij op Freerunning en Parkour, disciplines waarbij je je lichaam gebruikt om obstakels te overwinnen en jezelf uit te dagen. Het is zoals zij het mooi zeggen “fysiek een soort probleem oplossen”. Binnen deze disciplines zijn er enorm veel mogelijkheden in de totstandbrenging van de bewegingen. Het enige waardoor je beperkt wordt is je eigen inbeelding en je fysieke capaciteiten. Er zijn dus geen opgelegde of verboden bewegingen, zolang je je eigen veiligheid en die van anderen maar niet in gevaar brengt. Het verschil? Parkour is gefocust op het zo snel mogelijk van a naar b komen, terwijl er bij freerunning met diverse salto’s meer aandacht aan de show wordt besteed.

Mijn werkzaamheden bij het USPC zijn het geven van trainingen ter preventie van blessures en ter verbetering van de performance. Ik geef deze trainingen aan vier fanatieke jongens. Aan het begin van het jaar zag ik hen één keer in de week in het krachthonk. Krachttraining verbetert namelijk niet alleen de kracht maar ook de algemene en specifieke sportprestatie. Daarnaast verkleint het de kans op blessures.

Een gemiddelde training begon met een warming up om het lichaam voor te bereiden op het zwaardere werk. Vervolgens gingen we over op plyometrische oefeningen (sprongoefeningen) omdat de meeste blessures ontstaan bij het landen. We sloten af met explosieve kracht, daarbij draait het om zoveel mogelijk gewicht, in zo’n kort mogelijke tijd, weg te zetten.

Echter, nu het krachthonk is gesloten blijken de trainingen een ware puzzel. We zijn op zoek gegaan naar de best passende manier om alsnog zelfstandig krachttraining te blijven doen. Nu de sporters de oefeningen alleen moeten doen blijkt motivatie een belangrijke factor te zijn. Ook het monitoren van een goede uitvoering en het bepalen van de juiste belasting voor een training/oefening is lastig. Daarnaast heeft iedere sporter een eigen voorkeur voor trainen.

We proberen nu, door middel van wekelijks intensief (online) contact, een zo passend mogelijk schema te creëren om fit te blijven.”

Ben jij na dit artikel benieuwd geworden naar Parkour en Freerunning en wat de sporters allemaal kunnen? Kijk dan eens op de instagram pagina’s van @parkourob en @koentjepk!